Eski günlerde yaşanan bir takım olaylara tepki gösteren devlet büyüklerinin söylemleri de, kendi makamlarındaki değişiklik ile değişkenlik gösterebiliyormuş. Şimdilerde bunu açıkça görebiliyoruz.

Bu devlet ekâbirleri; yaklaşık 2 yıl önce Kurtnasır Tepesi’ndeki Heronları görmezden gelirken, Türkiye’nin birlikteliği ve devlet bekası için uğraşmaktaydılar.

Devletin gereklerinden biri olan dış ülke ziyaretleri, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC) ve Azerbeycan ziyaretleri ile devam ediyor. Yalnız, insanlara anlatılan garip tesadüfler sinsilesi de hız kesmiyor! Örneğin, Suriye’deki iç savaş nedeni ile Avrupa’dan gelen kamyon şoförleri; tekstil malzemeleri, yedek parça ve 2’nci el araba gibi malları taşıyan konteynerlerin Türkiye üzerinden İsrail’in Hayfa Limanı’na, oradan Ürdün’e, karadan Irak’a ve oradan da Suudi Arabistan’a nakledildiği söylentileri, dilden dile aktarılmaya devam ediyor... Eğer bu ticaret yolu doğru ise, bu ticarete “ONE MINUTE” diyecek kimse yok mu merak ediyorum!

Ya da 16 Ağustos günü ulusal gazetelerde yer alan ve küçük puntolar ile ancak 8’inci sayfadan kendine yer bulabilen; “5 kişilik İsrail ajan grubunun, Hatay’dan geçiş yaparken Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından ‘devre dışı’ bırakıldığını ve bunun da ilk olmadığını öğreniyoruz.

-04 Mayıs günü 2 ABD vatandaşının uzi marka silahları ile,

-01 Haziran günü 5 Alman uyruklunun,

-10 Haziran günü 1 Alman uyruklunun,

-19 Haziran günü 1 Yeni Zellanda uyruklunun,

-23 Haziran günü 1 Rus uyruklunun,

-29 Haziran günü 3 Alman uyruklunun

yakalandığını, TSK.gov.tr adresindeki küçük puntolar ile yazılmış haberlerden öğrenebiliyoruz. İlginç olan konu veya beni hayrete düşüren husus ise, yahu biz Yeni Zellanda ile de komşu olmuşuz da haberimiz yokmuş!

Bizim, bu ülkedeki amacımız;

-Birliğin olması,

-Kardeşliğin tesis edilmesi ve

-Ortak hareket edebilme bilincimizin gelişmesi.

Tabi ki demokratik bir ortamda…

Yalnız şunu unutmayalım ki bir ülkeye gelen insanlar, sadece bedenleri ile değil, kendi ülkelerinin düşünce yapısı ve yaşayış şartları ile gelir.

Şimdi biz;

-“Ne olursan ol, yine de gel” söylemi üzerinden ülke mi yöneteceğiz,

-Yoksa ülke üzerinde yaşayan asli unsurların haklarını gözeterek mi yöneteceğiz?

Karar sizin...