Elementin kullanım alanlarını araştırınca, bu radyasyon çorbasının nedeni nükleer silahlardan kaynaklanıyor olmalı.

Avrupa’da nükleer silah kullanıldığını düşünmesek de kaynak çok farklı olabilir.

İlk akla gelen yorum şu: “Harita, ABD-Rusya arasında sürmekte olan psikolojik harp için yapay olarak oluşturulmuş, propaganda için üretilmiş bir malzeme de olabilir.” Ama göz ardı edilmemesi de gerekir.

Radyasyonun geri dönüşü yok!

Odatv’nin yayınladığı haber, bu konudaki tek ciddi yayın. Olay, nükleer silahlardan gibi gösteriliyor ama bu radyoaktif elementlerin varlığının iki kaynağı olabilir:

Nükleer serpintinin endüstrileşmiş bölgelerde olmasının nedenini aramak lazım. Buralarda atom bombası denemesi mi yapıyorlar? Hayır!

Birincisi:

Elektronik devrelerin üretimi sırasında kullanılıyor. Mesela işlemcilerden cebinizdeki telefona ve saate kadar her yerde izotoplar var.

İkincisi:

Petrol ve kömür gibi fosil yakıtların içerisinde yüzeye çıkan radyoaktif elementler fosil yakıt tüketildiğinde yanık gazla birlikte ortama yayılıyor. Endüstri ve kentleşme olan her yerde olmasının nedeni bu olabilir.

Betonarme yapılardaki Radon tehlikesi de buna benzer bir sorun. Radon da yer altında hapis duran radyoaktif maddenin kil ocakları ile yüzeye çıkarılması sonucu canlıları etkiliyor. Kil ocakları gibi, başka yeraltı zenginliklerini madencilik faaliyeti ile ‘üretirken’ de bu tür zehirleyici, öldürücü elementler açığa çıkıyor. Mesela bazı kömür ocaklarında uranyum gibi nükleer elementlerin olduğu biliniyor.

Termik santrallerde yakılan kömürün içerisinde bulunan zehirler de baca gazları ile ortama yayılarak, farklı etkilere sahip öldürücü sonuçlar üretiyor.

Peşini bırakmamak lazım!

11 Mart, Fukuşima Felaketi (2011)’nin yıl dönümü, 26 Nisan ise Çernobil Felaketi (1986)’nin yıl dönümü! Radyasyon ölçümlerinde ortaya çıkan hareketlilik hiç de göz ardı edilebilecek bir mesele değil! Umarım başımız belada değildir! Dikkatle izlenmesi gerekir…

İnatla ölümcül tesisler planlanıyor!

Tekirdağ ilinin büyükşehir yapılması ile birlikte birbirinden uzak çok sayıda belde ve köy mahalleye dönüştürüldü. Bu dönüşüm ile birlikte doğal yaşam ortamları çiftçilik, hayvancılık, bahçecilik, olan, toprağa bağlı insanları kanun zoruyla ‘şehirli’ yaptılar!

Bu zorlamadan en çok etkilenenlerden biri de Trakya'nın orta yerine serpiştirilmiş belde ve köylerden oluşturulan Ergene adı verilen yeni ilçe oldu. Hem köylüler, çiftçiler ve tarım arazileri; hem de fabrikalar ve sanayi siteleri ile kucak kucağa kalan bu yeni ilçede bir sürü gariplik de iç içe!

Plan yapmakla yetkili ‘otorite’; ya ne yaptığını bilmeden böyle karman çorman bir plana imza atmış, yahut bu saçmalığı kasten yapmış ki; halk sinirden, mide fesadından geberip zehirlenmeye fırsat bulamasın!

Neyse, şimdi otoriteyi bir kenara koyalım da derdimize gelelim: Trakya Çevre düzeni Planı incelendiğinde şehirlerin gelecekteki nüfusları, yerleşim alanları, işleyişleri falan gözümüzün önüne gelir, yani böyle olması gerekir. 2 milyonluk Trakya’nın 5 milyona planlandığı, bu artışın da İstanbul’dan gönderilecek düşük gelir grubu ve Anadolu’dan ilk defa köyünü terk ederek geleceklerin yerleşme alanı olarak planlanıyor.

Madem yerleşme alanı, bu termik santraller nereden çıktı?

Bu bölge bir kent alanına dönüşecekse 100 binlerce ton kömürü yakmak nasıl bir kafanın eseri?

Birileri bizimle dalga mı geçiyor?

Bu kapsamda; 26 Mart 2016 Cumartesi günü, Ulaş Düğün Salonu’nda “Kömürlü Termik Santrale Hayır!” diyeceğiz. Bölge milletvekillerimizi, siyasi partilerimizi, belediye başkanlarımızı, meslek örgütlerimizin temsilcilerini ve değerli halkımızı, geleceğimiz için, çocuklarımız için, sağlığımız için, yaşam hakkımız için; yanımızda olmaya davet ediyoruz.

Hep sevgi ile kalın…