İktidardakilerin de aynı düşünceyle (!) 2008 Nisan’ında, “Emek ve Dayanışma Günü” olarak kutlanmasını kabul ettiğini, 22 Nisan 2009 tarihinde TBMM’de kabul edilen yasa ile 1 Mayıs resmi tatil ilan edildiğini zannediyorduk.

Bugün ne kadar yanıldığımızı bir kez daha anladık.

Bugün Taksim, Çanakkale savunma mevzileri gibiydi.

Toma’larla takviye edilmiş, çeliklerle desteklenmiş, müstahkem mevzilerle çevrilmişti.

Ama düşman kuvvetlerinden 50 kişilik bir müfreze, gece meydanı gören apartmanlara sızmış. Gün aydınlanınca da Atatürk heykeli istikametinde taarruza geçmişlerdi.

Düşmanın (!) bu hamlesini hesap edemeyen özel ve genel harekât polisleri, paniğe kapılarak sağa sola koşmaya başladılar.

Hava desteği istendi.

Özgürlük Meydanı’nda; polis vardı, Toma vardı, helikopter vardı, barikat vardı.

Ama özgür işçi yoktu, özgür fikir yoktu, özgür it bile yoktu.

Bir iktidar, halkından neden bu kadar korkar?

“Üç kişi bir araya gelmesinler” diye, toplu taşıma araçlarını bile neden iptal eder?

İşlediğiniz suçlar, o kadar mı büyük?

“Halkım neylerse, güzel eyler!” diye nutuk atanlar,

“Biz, ancak halka güveniriz!” diyenler,

“Yeni Türkiye’yi inşa ediyoruz!” diyenler,

“Özgürlükleri genişlettik!” diyenler,

“Bilmem ne kadar oyla iktidar olduk!” diyenler!

“Eski” diye ilan ettiğin Türkiye’de lider olan, halkının meydanlara çıkmasından korkmazdı.

“Halk çıkıp eğlensin” diye, en küçük şehirlere bile bayram meydanları yaptırmıştı.

Kendini iktidar sayan lider müsveddeleri!

Siz;

Bu kadar uysal olan halkın,

Emekçi Bayramı için küçücük Taksim Meydanı’na çıkmasından bu kadar korkuyorsanız,

Saltanat sona erip, halka hesap verme zamanı geldiğinde,

Yediğiniz naneleri öğrenenler,

Gerçek Kurtuluş Bayramı için meydanlara çıkmaya başladığında değil ülkeyi,

Sülalenizi de alıp, dünyayı bile terk edin derim.

Kalmakta ısrar ederseniz,

Nasıl olsa korkudan ölürsünüz…